Is een zieke werknemer die in het buitenland verblijft verplicht om naar Nederland af te reizen om door de bedrijfsarts gezien te worden?

Op 2 juli 2024 boog de rechtbank Rotterdam zich over het volgende (ECLI:NL:RBROT:2024:6161). Een werknemer wordt ziek als gevolg van een bedrijfsongeval. Ziek zijnde, reist de werknemer af naar Roemenië (waar hij woont) zonder toestemming van de werkgever. Werkgever roept werknemer op om bij de bedrijfsarts te verschijnen, in Nederland, maar werknemer verschijnt niet. Werkgever schort het loon op. Na wat perikelen, doet de werkgever dit in 2024 nogmaals, onder de aanzegging dat werknemer naar Nederland moet komen voor een gesprek met de bedrijfsarts en het opstellen van het plan van aanpak én dat de werknemer zich in Nederland moet vestigen. Werkgever komt tegen deze beslissing op bij de kantonrechter, die de werknemer in het gelijk stelt.

Dat de werknemer naar Roemenië is afgereisd staat volgens de kantonrechter niet aan diens recht op loondoorbetaling tijdens ziekte in de weg. Uit niets is gebleken dat de werknemer zich daardoor niet aan zijn re-integratieverplichtingen hield of het herstel belemmerde. De werknemer is woonachtig in Roemenië, dus het is dus niet onredelijk dat hij bij ziekte naar “huis” is. Een interessante overweging van de kantonrechter is verder, dat hij het in zijn algemeenheid onredelijk vindt om van een ziekgemelde werknemer die in Roemenië verblijft te verlangen dat hij naar Nederland afreist om op het spreekuur bij de bedrijfsarts te verschijnen. In deze zaak was niet gebleken dat dit noodzakelijk was.

De kantonrechter volgt hier dus het standpunt van de werknemer en stelt de werkgever in het ongelijk. Daarbij overweegt de kantonrechter wel dat het standpunt van de werkgever wel begrijpelijk is, maar niet zo ver strekt dat de werknemer verplicht kan worden zich in Nederland te vestigen zodat de werkgever grip kan krijgen op de re-integratie.

Meer weten? Bel Kaper Nooijen Advocaten. Wij weten hoe het zit.